Jan van Loon (1938) studeerde aan de Academie Minerva te Groningen en De Koninklijke Akademie in Den Haag. De kunstwerken van Van Loon bewegen zich zowel qua techniek als qua onderwerp op een zeer breed terrein. Jan van Loon is bekend door zijn landschappen waarin hij als geen ander op trefzekere wijze de stemmingen van weer, wind en landschap weet weer te geven. Maar hij heeft ook talloze portretten gemaakt, waaronder een indrukwekkende serie van geestelijk zwaar gehandicapte patiënten.
Hij is al jaren lid van de Noordelijke aquarellisten en weet op trefzekere wijze de stemmingen van weer, wind en landschap weer te geven. In 1988 ontwierp hij een groot dijkreliëf, wat sinds die tijd bewonderd wordt door de gestage bezoekersstroom van Noordpolderzijl, een plaatsje aan de Groninger zeedijk met uitzicht op Rottumeroog en Rottumerplaat. Uit een reis naar de VS ontstonden in de tachtiger jaren een reeks schilderijen die allemaal het thema “Reizigers” droegen. Mensen wachtend in vertrekhallen of doelbewust voortsnellend door stationshallen, de moderne mens altijd op weg…
Een bezoek aan IJsland leverde een serie landschappen op die goed weergeven hoe van Loon heen en weer worstelt tussen een duidelijk realisme – in veel van zijn wadlandschappen – en een “verbouwing” van de zichtbare werkelijkheid naar structuren en vormen. Hij houdt van “gewone” voorwerpen zoals wat glazen op tafel, een paar gymnastiekschoenen, het interieur van zijn studio, een hoofdkussen, een belegde boterham; overal ziet de schilder een beeld wat hem dwingt tot verbeelden.