Een blijvende herinnering kan gewoon in een lijst

Schilderijen inlijsten is dagelijks werk voor Cees van Antwerpen. Af en toe komt er een bijzondere opdracht binnen. Zoals onlangs toen Paul Brekelmans aan Cees vroeg een gilet in te lijsten. Een gilet voor iemand die dat met veel trots gedragen heeft, maar door omstandigheden afscheid moest nemen van de functie die erachter schuilging. Paul vertelt het verhaal.

“Als één van de elf scheidsrechters mag ik op nationaal niveau arbitreren tijdens wedstrijden driebanden van de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond. Wij mogen de beslissingen nemen op het hoogste niveau van de sport, vijf van ons – waaronder ikzelf – mogen ook wedstrijden over de hele wereld leiden. We staan als landje hoog aangeschreven want zowel bij de dames als de heren, komt de huidige wereldkampioen uit Nederland. Ton Mangelaars is ook één van de vijf arbiters; hij is al twintig jaar scheidsrechter met passie en overtuiging. Door gezondheidsproblemen heeft hij in juni besloten te stoppen met zijn functie en dat besluit wordt door iedereen betreurd. Naast een fijne man is het ook een heel prettige collega om mee samen te werken.

Bijzonder dat je alles in kunt lijsten

Uiteraard respecteren we zijn beslissing en tijdens zijn laatste wedstrijd in juni in Berlicum hebben we officieel afscheid genomen. Met een speech en een bos bloemen hebben we hem in het zonnetje gezet; hij was er best emotioneel onder en dat begrijpen we. Met onze club wilden we eigenlijk iets speciaals doen en ineens bracht mijn vrouw het idee naar voren om zijn gilet in te laten lijsten. Een bijzonder kledingstuk omdat er maar elf mensen in Nederland zijn die het mogen dragen.

We hebben nu ongeveer een jaar nieuwe gilets, die we tijdens ons werk al arbiter moeten dragen. Ton heeft de zijne nog maar een keer of zes aan gehad; door corona werden de afgelopen twee jaren veel wedstrijden niet gespeeld en dus was er voor de scheidsrechters ook niets te doen. Hij droeg het gilet altijd met trots en we denken dat we hem er een groot plezier mee doen door het een blijvende plek in zijn huis te geven. In de vorm van een schilderij leek ons beter dan aan een haakje aan de kapstok.

Het gilet zit strak in zijn lijst, daar herken je vakwerk aan

Het kwam niet eens in me op om iemand anders te vragen om het gilet in te lijsten dan Cees van Antwerpen en zelf moet je zoiets niet proberen, dat moet je aan een vakman overlaten. Ik wist dat Cees het netjes zou doen want het was niet de eerste opdracht die ik hem gaf. Vijfentwintig jaar geleden ben ik zelf van regionaal kampioen langzaam opgeklommen tot Nederlands kampioen en al die medailles heb ik door Cees in laten lijsten, met een stuk van een biljartlaken als ondergrond. Prachtig, daar kijk ik nog altijd graag naar.

Ik ken Cees al van voordat ik groot genoeg was om de stoeprand op te klimmen; we waren buurjongens in Duizel en kennen elkaar al ons hele leven. We hebben letterlijk samen geknikkerd. Ik ben jarenlang met mijn vrouw samen eigenaar geweest van café De Donk in Duizel en ook daar kwam Cees wel eens een pilsje drinken. Onze wegen kruisten elkaar regelmatig.

Cees heeft vakwerk geleverd, het gilet zit strak in de lijst. Het was een secuur klusje en het resultaat mag er zijn. Op zeer korte termijn ga ik het aan Ton aanbieden en ik weet zeker dat hij er blij mee zal zijn. Elke keer als hij het ziet, zal hij terugdenken aan die fijne tijden die we meegemaakt hebben als scheidsrechter. Ik vind het bijzonder dat Cees ervoor gezorgd heeft dat een blijvende herinnering zo mooi vormgegeven is. En zo zie je maar: alles kun je inlijsten, laat dat maar aan Cees over.”