Joke Frima is in 1952 geboren te Den Haag en opgegroeid in Zoetermeer. Ze studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam en Tilburg en vervolgens bij Studio Simi in Florence (Italië) om les te krijgen van de stokoude signora Simi, die haar leerde tekenen en schilderen op dezelfde wijze als dat zij het van haar vader leerde: door het nabootsen van gipsen voeten, aarden kruiken en levende modellen. Frima oefende hierin zes uur per dag, zes dagen per week. Het resultaat van deze methode is een scherp oog voor detail en een vaste hand voor vorm. Maar haar tekeningen en schilderijen zijn niet gewoon een weerspiegeling van wat haar netvliezen registreren. Al speelt de natuur en vegetatie een belangrijke rol in haar werk, zij kiest haar onderwerpen met zorg en stelt ze samen in soms haast surrealistische composities. Het heldere licht en de krachtige concentratie geven haar werk een bijna bovennatuurlijke intensiteit.
De onderwerpen voor haar werk haalt Joke Frima uit de alledaagse schoonheid van de natuur; bladeren boeien haar meer dan bloemen. In haar plantstillevens toont ze de natuur die nog niet is leeggeplukt en opgeruimd door mensenhanden. Ze zoekt naar gewone dingen zoals een veldje groothoefblad, een kluitje aardbeienplantjes of een paardenbloem.
Dankzij het lage perspectief -Frima lijkt zelf zowat in het gras te liggen – kruip je snel diep in deze schilderijen weg, en verzin je kruippaadjes door het gebladerte. Door het abstracte spel van structuur, licht en kleur weet Frima met een alledaags onderwerp ritme, rust, evenwicht en aandacht op te roepen.
Joke Frima schildert naar waarneming en uitsluitend bij daglicht. Twee favoriete thema’s behandelt zij uitputtend: planten en stillevens. “Ik schilder onderwerpen die men vaak niet waardevol vindt, vanuit mijn ervaring dat eenvoudige dingen mooi kunnen zijn.”
In 1999 verhuisde Joke Frima naar Frankrijk om met nog meer vrijheid en ruimte haar werk te laten groeien.