grafiek Renzo Mechis – Tetti e Cielo Litho op doek 70 x 77 cm

Description

Meschis Renzo werd geboren in Palermo op 1 oktober 1945. In 1968 vertrok hij naar Milaan om nieuwe ervaringen op te doen, ontmoette Crippa en bezocht Cantatore's atelier in Brera gedurende een periode waarin hij cursussen volgde aan de Scuola Libera del Nudo. Vervolgens verhuisde hij naar Rome waar hij de beeldhouwer Pericle Fazzini ontmoette, zijn assistent werd en een bepaalde periode samenwerkte met Bruno Liberatore. In 1973 ontmoette hij Renato GUTTUSO, met wie hij vriendschap sloot en van wie hij de presentatie in de catalogus kreeg voor zijn eerste solotentoonstelling in de galerie “Nuova Penelope” in Asti. Hij gaat om met Leonardo Sciascia, Ignazio Buttitta, Rosa Balistreri, Natale Tedesco, Umberto Eco, Milena Milani, Franco Gentilini en vele anderen. Hij intensiveert zijn artistieke activiteit met verschillende tentoonstellingen die zijn werken naar verschillende Italiaanse en Amerikaanse galerijen zullen brengen. Hij richt een drukkerij op met een aangrenzende uitgeverij, waar hij boeken en monografieën signeert van Aldo en Mrio Pecoraino, Renato Guttuso, Luigi Guerricchio, Arturo Carmassi en Franco Gentilini. De schilderijen van Renzo Meschis, zeer herkenbaar en aan hem toe te schrijven, zijn, samengesteld als het verhaal van een verhalenverteller, een fotografisch album dat ons in staat stelt het verhaal te vertellen van het tijdloze Sicilië waar hij van houdt, en dat blijkt, zelfs als zijn onderwerpen nooit voorzien "De afgelopen twintig jaar niet meer de aanwezigheid van karakters van welke aard dan ook, geen figuren, geen gezichten. Elk huis in Palermo heeft een spijker met een werk van Meschis eraan, net zoals er maar weinig galerijen in Italië zijn die dat niet hebben." zijn schilderijen, misschien omdat ze ze allemaal verkochten. Renzo Meschis, nadat hij met grote passie en grote energie het hele universum van realistische beelden had verkend, waarbij hij in Renato Guttuso het referentiepunt voor zijn picturale uitvinding had gehad en een lange weg van naturalistische schilderkunst had afgelegd, met een trapsgewijze achtergrond van het spiegelende De aandacht voor een bepaalde voorouderlijke en boerenherinnering is nu al twee jaar en met het ‘productieve’ ritme van de eeuwige jeugd aangekomen bij een absoluut fantastisch schilderij, waarin de verwijzing naar elke vorm van gelijkenis volledig wordt opgegeven, ook al wordt deze soms opgeroepen door opzettelijke paradoxale titels of inscripties, met een poëtica van lichtheid, in totale discontinuïteit, met zijn persoonlijke geschiedenis als kunstenaar.